نقدی بر تفکر برنامه ریزی متمرکز دولتی در ایران
اگرچه برنامه ریزی توسعه در ایران دارای سابقه بوده، اما همچنان از منظر توسعه متوازن در کشور پیشرفت چندانی ایجاد نشده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل نظام برنامهریزی متمرکز کشور است و میکوشد نقاط ضعف و چالشهای آن را به همراه ارایه راهکار مورد توجه قرار دهد.
طرح پژوهش/ روش شناسی/ رویکرد:
پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت دادهها کیفی است. در بخش کیفی، جامعه آماری شامل خبرگان دانشگاهی و سازمانی در حوزه مدیریت دولتی است و دادهها از طریق بررسی مبانی نظری و خبرگان بهدست آمد. این پژوهش به بررسی نحوه مواجهه برنامه ها و سایر اسناد بالادستی به موضوع برنامه ریزی متمرکز میپردازد.
یافته ها:
نتایج نشان میدهد که تغییر مسیر موجود و حرکت به سمت کاهش شکاف های فعلی نیازمند تغییرات جدی در تفکر برنامه ریزی متمرکز است و باید به سمت برنامه ریزی غیرمتمرکز، منطقه گرا و متکثر حرکت کرد. همچنین، شناسایی چالش های برنامه ریزی متمرکز در ایران میتواند به سیاست گذاران و مجریان سیاستها کمک کند که در تدوین و اجرای برنامه های توسعه به چالش های اشاره شده توجه کنند تا در مرحله اجرا با مشکلات کمتری روبه رو شوند.
ارزش/ اصالت پژوهش:
استفاده از روش کیفی و طیف گسترده منابع داده ها باعث میشود که دسته بندی جدیدی از چالش های برنامه های متمرکز در ایران ارایه شود که ابعاد مختلف اجرای سیاستها را پوشش میدهد. پژوهش حاضر توانسته است پایه نظری قابلدفاعی برای برنامه ریزی در نظام اداری در برنامه توسعه در ایران پیشنهاد دهد و به ارتقای سیاستگذاری و برنامه ریزی توسعه کمک کند.
توسعه ، برنامه ریزی ، برنامه ریزی متمرکز ، آسیب شناسی ، نقد
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.