تحلیل مبانی قرآنی فضائل و رذائل اخلاق اجتماعی در دعای مکارم اخلاق صحیفه سجادیه

فضایل اخلاقی، صفات پسندیدهای است که با رسوخ در ضمیر و باطن انسان، موجب استحکام رابطه بنده با خداوند متعال شده و کمال و سعادت نهایی را برای فرد درپی دارد. رذایل اخلاقی نیز صفات نکوهیده ای است که با رسوخ در ضمیر و باطنانسان، سبب دوری بشر از مسیر الهی و درنهایت عذاب اخروی را برای وی در پیدارد. امام سجاد (ع) در دعای بیستم صحیفه سجادیه که به دعای مکارم اخلاق شهرتدارد، با توجه به شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زمانه خود به صورت مستقیم وغیرمستقیم به بیان آموزه ها و معارف قرآنی اهتمام ورزیده، با بهره مندی از معارف و مستندات قرآن کریم مهمترین فضایل و رذایل اخلاق اجتماعی را ارایه فرموده است.این پژوهش درصدد دستیابی به این هدف است که فضایل و رذایل اخلاق اجتماعی دعای مکارم اخلاق صحیفه سجادیه بر اساس چه مستنداتی از قرآن کریم مطرحشدهاست؟ بررسی توصیفی تحلیلی این مسیله گویای آن است که این امام همام مهمترین فضایل اخلاق اجتماعی را همچون: حسن معاشرت، خیرخواه و ناصح بودن، خدمتبه خلق، مسیولیت پذیری، برگزیدن الگویی شایسته، حفظ کرامت انسانی، و... در قالب دعا و نیایش به درگاه الهی بیان داشته است. کسب این فضایل به صورت ملکه درانسان موجب میشود، از رذایل اخلاقی چون: عیبجویی، سب، فخر، طمع، حسد،اسراف، سوءظن، مکر، و... دوری جسته و در اجتماع و ارتباط با دیگران، از آسیبهای اجتماعی دوری کرده و ضمن ایجاد محیط و جامعه ای آرام و پاک، سعادت غایی را نیزبرای خود و دیگران به دنبال آورد.