نقش پنتوکسی فیلین در بهبود اسپرماتوژنز وکاهش آپاپتوز در آسیب بیضه ناشی از تورشن در مدل حیوانی

چرخش طناب بیضه ای یا تورشن (Torsion) منجر به تشکیل رادیکال های آزاد و نهایتا آپاپتوز می شود که در پاتوفیزیولوژی آسیب بیضه نقش مهمی دارد. گزارش های اخیر نقش محافظتی پنتوکسی فیلین (PTX) در برابر رادیکال های آزاد را مشخص کرده اند؛ بنابراین، ما در این مطالعه اثر پنتوکسی فیلین را در آسیب بیضه ناشی از تورشن بررسی کردیم. 20 موش نر (6 هفته) به 4 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل (در شرایط تورشن بدون جراحی)، T1 (تورشن همراه با تک دوز mg/kg/Ip100 پنتوکسی فیلین)، T2 (تورشن همراه با mg/kg/Ip/d25 پنتوکسی فیلین به مدت 2 هفته) و T/D (تورشن- دتورشن). حیوانات در گروه هایT1 ، T2 و T/D تحت چرخش 720 درجه طناب اسپرماتیک بیضه سمت چپ در جهت عقربه های ساعت به مدت 2 ساعت و به دنبال آن 30 دقیقه عدم چرخش قرار گرفتند. پس از دتورشن، تجویز دارو به صورت داخل صفاقی انجام شد. بیضه چپ همه حیوانات در روز 35 ام پس از تورشن برای سنجش هیستوپاتولوژی و بیوشیمیایی برداشته شدند. تجزیه و تحلیل هیستومورفولوژیکی لوله های منی ساز بیضه نشان داد که میانگین قطر لوله، نمره جانسون و تعداد سلول های زایا در گروه T1 در مقایسه با T2 و T/D افزایش قابل توجهی وجود داشت (P≤0.05)، اما در تعداد سلول های سرتولی، لیدیگ و میویید در همه گروه ها اختلاف معنا داری مشاهده نشد (P≤ 0.05). تجزیه و تحلیل شاخص های استرس اکسیداتیو نشان داد که پنتوکسی فیلین سطح SOD، کاتالاز، بیان mRNA ژن های  Aktوpi3k را افزایش می دهد (P≤0.05) و میزان MDA و سطح کاسپاز 3 در T1 و T2 در مقایسه با T/D را کاهش می دهد (P≤0.05). تحلیل آماری توسط نرم افزار SPSS با استفاده از تست Tukey انجام شد. پنتوکسی فیلین می تواند به عنوان یک درمان کمکی بعد از جراحی در درمان آسیب بیضه مربوط به تورشن استفاده شود. هرچند، مطالعات بیشتری برای ارزیابی اثرات پنتوکسی فیلین در این زمینه لازم است.