پیش بینی اشتیاق شغلی معلمان دانش آموزان با ناتوانی هوشی براساس تاب آوری و استرس شغلی

معلمان دانش آموزان با ناتوانی هوشی به علت شرایط خاص آموزشی که در آن فعالیت می کنند، وظایفی دشوار دارند و به نظر می رسد میزان اشتیاق شغلی و تاب آوری آنان به تدریج کاهش یابد و گاهی استرس شغلی آن ها بیشتر شود؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اشتیاق شغلی معلمان دانش آموزان با ناتوانی هوشی براساس تاب آوری و استرس شغلی انجام شد.

این پژوهش، مطالعه ای توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را معلمان دانش آموزان با ناتوانی هوشی شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند. در پژوهش حاضر صد نفر از این معلمان شرکت داشتند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس اشتیاق شغلی (شوفلی و همکاران، 2002)، مقیاس تاب آوری کانر-دیویدسون (کانر و دیویدسون، 2003) و پرسش نامه استرس شغلی (اسیپو، 1998) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه هم زمان در سطح معناداری 0٫05 در نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد.

نتایج نشان داد، اشتیاق شغلی با تاب آوری معلمان دانش آموزان دارای ناتوانی هوشی رابطه مثبت و معنادار (0٫01>p، 0٫42=r) و با استرس شغلی آن ها رابطه منفی و معنادار (0٫01>p، 0٫37-=r) داشت. براساس نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه هم زمان، متغیرهای تاب آوری و استرس شغلی به طور معناداری توانستند 22٫3درصد از واریانس اشتیاق شغلی معلمان دانش آموزان با ناتوانی هوشی را پیش بینی کنند که در این پیش بینی، سهم استرس شغلی بیشتر از تاب آوری بود (0٫001>p).

براساس یافته ها، استرس شغلی و تاب آوری در پیش بینی اشتیاق شغلی معلمان موثر هستند که سهم استرس شغلی بیشتر از تاب آوری است؛ بنابراین به مشاوران و درمانگران پیشنهاد می شود برای بهبود اشتیاق شغلی این معلمان، میزان تاب آوری آنان را افزایش داده و استرس شغلی آن ها را کاهش دهند.