اثر گونه های مایکوریزا و تنش کم آبی بر صفات مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاهچه های حاصل از کشت بافت استویا در شرایط گلخانه .

این مطالعه با هدف بررسی اثر کاربرد گونه های قارچ مایکوریزا در شرایط تنش کم آبی بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهچه های حاصل از کشت بافت گیاه استویا صورت گرفته است. در این بررسی، آزمایشی در شرایط گلخانه با استفاده از دوگونه قارچ مایکوریزا در چهار سطح، M1: شاهد (بدون قارچ مایکوریزا)، M2: گونه Mycorrhiza Glomus mosseae، M3: گونه Glomus intraradices Mycorrhiza، M4: استفاده از تلفیق 50 درصدی دو گونه قارچ مایکوریزا، و اعمال تنش کم آبی در چهار سطح: شاهد(I1)، تنش‎ ‎های کم آبی خفیف (I2)، متوسط (I3) و شدید (I4) بترتیب آبیاری در100%، 75%، 50% و 25% ظرفیت زراعی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تکرار انجام پذیرفت. کاربرد گونه های قارچ مایکوریزا در شرایط تنش کم آبی به ترتیب موجب افزایش 70/1، 11/4، 73/1 و 32/4 برابری شاخص سبزینگی، وزن خشک کل گیاه، ارتفاع گیاه و سطح برگ گیاه در مقایسه با شاهد گردید. علاوه براین، کاربرد گونه های قارچ مایکوریزا در شرایط تنش کم آبی نسبت به شاهد موجب افزایش 66/1، 13/6، 6/29 و 30/1 برابری پتاسیم، گلوکز، فروکتوز و قندکل شده است. در شرایط تنش کم آبی متوسط و شدید، استفاده از تلفیق گونه های قارچ مایکوریزا، در تیمارهای M4I4 و M4I3 در مقایسه با تیمار های M1I4 و M1I3 منجر به افزایش بیش از سه برابری سطح برگ گیاهان کشت بافتی استویا گردید. نتایج نشان دهنده همزیستی مثبت ریشه های استویا با تلفیق دو گونه مایکوریزا در شرایط تنش کم آبی است.