بررسی اثر ابعاد خرده های لاستیک فرسوده در پارامترهای مقاومت برشی خاک ماسه ای

گسترش صنعت خودرو سبب شده تا لاستیک های فرسوده به دلیل عدم تجزیه در طبیعت به عنوان یکی از آلاینده های زیست محیطی در دهه های اخیر مطرح شوند. استفاده از خرده لاستیک به صورت مخلوط با خاک، یکی از راه حل هایی است که برای جلوگیری از مخاطرات زیست محیطی ناشی از دفن لاستیک ها ارایه شده است. با توجه به خواص لاستیک ها از جمله رفتار الاستیک، جذب آب ناچیز و هزینه ی مناسب جهت استفاده از آن ها به شکل خرد شده، می توان از آن ها در تسلیح و بهبود خصوصیات مصالح خاکی استفاده نمود. در این مقاله درصد بهینه خرده لاستیک در ماسه جهت افزایش پارامترهای مقاومت برشی آن و همچنین تاثیر افزودن خرده لاستیک روی منحنی نیرو تغییر مکان با استفاده از آزمایش برش مستقیم بزرگ مقیاس (cm 30*30 box) مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور، ماسه با درصدهای مختلف خرده لاستیک و همچنین تنش های نرمال مختلف مورد آزمایش برش مستقیم قرار گرفت و میزان درصد خرده لاستیک بهینه که به ازای آن مقاومت برشی حداکثر می باشد، تعیین شده است. از آن جایی که مقاومت برشی خاک ها حاصل از زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی می باشد، تاثیر خرده لاستیک روی هریک از این پارامترها نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که اضافه کردن خرده لاستیک باعث افزایش ظرفیت شکل پذیری، چسبندگی، زاویه اصطکاک داخلی و در نتیجه افزایش مقاومت برشی ماسه می شود.