تاثیر نانوذره اکسید روی بر رنگدانه های فتوسنتزی، تجمع روی و فعالیت آنزیم های ضداکسایشی جلبک Dunaliella salina

نانوذرات اکسید روی به طور گسترده در صنایع مختلف استفاده می شوند و رهایش آنها به محیط زیست آبی، سبب نگرانی هایی در مورد پیامدهای بالقوه آن ها بر موجودات آبزی و در نهایت سلامت انسان ها شده است. جلبک ها به عنوان موجودات اولیه در جذب مواد محلول در آب و انتقال آن به سطوح تغذیه ای بالا در زنجیره غذایی نقش مهمی ایفا می کنند. در مطالعه حاضر، تاثیر غلظت های مختلف (0، 1/0، 1 و 10 میلی گرم در لیتر)  نانوذرات اکسید روی بر رنگدانه های فتوسنتزی، تجمع روی و آنزیم های ضداکسایشی جلبک Dunaliella salina بررسی شد. براساس نتایج، با افزایش غلظت نانوذرات اکسید روی در محیط کشت جلبک، میزان تجمع روی در یاخته های جلبکی افزایش داشت و بالاترین میزان روی به طور معنی دار در تیمار 10 میلی گرم در لیتر نانوذرات اکسید روی مشاهده شد (05/0>p). همچنین، از نظر رنگدانه های فتوسنتزی، بیشترین مقدار کلروفیل a و b به طور معنی دار در غلظت 10 میلی گرم در لیتر نانوذرات اکسید روی یافت شد  (05/0>p). بیشینه مقدار کاروتنویید کل در تیمار 1 میلی گرم در لیتر نانوذره اکسید روی مشاهده شد، اما دیگر تیمارها با تیمار شاهد اختلاف معنی دار نشان ندادند (05/0p).  این پژوهش نشان داد که غلظت های بالای نانوذرات اکسید روی با ورود و تجمع در جلبک می تواند باعث افزایش فعالیت کاتالاز (CAT) و کاهش سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، اما افزایش رنگدانه های فتوسنتزی در پاسخ به شرایط استرسی باشد.