بررسی تجارب دانشجویان از یادگیری به شیوه کلاس معکوس مجازی: مطالعه ای پدیدارشناسانه

هدف از پژوهش حاضر بررسی تجارب دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان از یادگیری به شیوه کلاس معکوس مجازی است.

روش پژوهش:

 این پژوهش به شیوه کیفی و از نوع پدیدارشناسی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل 84 نفر از دانشجو معلمان رشته دبیری دانشگاه فرهنگیان بیرجند بود. با توجه به ماهیت پژوهش، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد که با مصاحبه نیمه ساختاریافته 10 نفر از دانشجومعلمان درنیمسال اول سال تحصیلی 1401-1400، داده های اخذشده به اشباع رسید. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش کلایزی و از نرم افزار مکس کیودا 11 استفاده شد.

یافته های حاصل از تجارب دانشجومعلمان در 7 مضمون اصلی شامل ارتقاء سواد دیجیتال، تحول در یادگیری، ارتباطات آموزشی و روابط بین فردی، پیامدهای تربیتی و رفتاری، متناسب و شخصی سازی یادگیری، مدیریت دانش و چالش های فناوری دسته بندی شد.

تجارب زیسته دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان نشان داد که کلاس معکوس مجازی، سبب تحول در یادگیری آن ها شده است؛ به گونه ای که دانشجویان یادگیری خود را متناسب با ویژگی های شخصی و سرعت خود هدایت کرده و در حوزه مدیریت دانش اقدامات مثبتی انجام داده اند. سطوح ارتباطات آموزشی و روابط بین فردی و سواد دیجیتال آن ها افزایش پیدا کرده است. همچنین کلاس معکوس مجازی پیامدهای تربیتی و رفتاری در ابعاد مثبت و منفی برای دانشجومعلمان به همراه داشته است.