مطبوعات و نحوه تعامل آنان با ارکان حکومت مشروطه در دوره مجلس اول (1326-1324ق)

با پیروزی نهضت مشروطیت و سقوط نظام استبدادی ، فضای سیاسی کشور دچار تغییر و تحولات اساسی گردید.. پس از استقرار نظام مشروطه، مطبوعات همچنان نقش و اهمیت خود را به عنوان مهمترین وسیله ارتباط جمعی، حفظ کرده و توسعه دادند. در این دوره به دلیل کاهش محدودیتها و گشایش فضای سیاسی جامعه،نقش انتقادی و نظارتی مطبوعات در همه عرصه ها و خصوصا در رابطه با ساختار سیاسی جامعه افزایش یافت. در این پژوهش برآنیم تا با تکیه بر مطبوعات این دوره (1326-1324ق)نحوه تعامل آنان با ساختارسیاسی و ارکان حکومت مشروطه (مجلس، دولت، دربار) را مورد بررسی قرار دهیم . بر اساس یافته ها، پس از پیروزی مشروطه و استقرار نظام سیاسی جدید ،رابطه مطبوعات با مجلس و دولتمردان و خصوصا شاه دچار افت و خیزهای فراوانی شد. اگرچه عملکرد مطبوعات در بیان آزادانه اخبار و رویدادها و همچنین رویکرد انتقادی آنها نسبت به اوضاع اجتماعی و سیاسی و خصوصا نقد حاکمیت، پس از پیروزی مشروطه رشد و نمود بیشتری یافت اما مطالب آگاهی بخش و روشنگرانه و گاه تندرویهای برخی ازاین مطبوعات، باعث ایجاد جریانهای فکری مخالف و بروز واکنشهایی از سوی مخالفان در جهت ایجاد محدودیت بیشتر برای مطبوعات گردید. این تحقیق با استفاده از روش تاریخی و رویکرد توصیفی- تحلیلی و با تاکید بر مطبوعات این دوره به بررسی موضوع پژوهش پرداخته است.