طراحی الگوی ارتقای قدرت درونی ایگو بر اساس سبک های تصمیم گیری و تحمل پریشانی هیجانی با میانجی گری ذهن آگاهی در دانشجویان پرستاری

دانشجویان پرستاری که در شرایط بحرانی مجبور به تصمیم گیری بر بالین بیمار هستند، برای گذراندن دوران دانشجویی و موفقیت شغلی به قدرت درونی ایگوی مطلوبی نیاز دارند. از این رو هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی ارتقای قدرت درونی ایگو بر اساس سبک های تصمیم گیری و تحمل پریشانی هیجانی با میانجی گری ذهن آگاهی در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز است که در سال تحصیلی 1401-1400 انجام گرفت.

این پژوهش از نوع همبستگی با استفاده ازمدل یابی علی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی 1401-1400 می باشند. نمونه مطالعه حاضر شامل 220 نفر بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه های قدرت درونی ایگو لوییس و دینگلی و همکاران (2003)، پرسشنامه سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس (1995)، پرسشنامه تحمل پریشانی هیجانی سیمونز و گاهر (2005)، و مقیاس ذهن آگاهی براون و رایان (2003)، استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزار SPSS-23 و AMOS-23 استفاده شد.

نتایج آماری نشان داد که سبک های تصمیم گیری شهودی، وابسته، اجتنابی و ذهن آگاهی بر قدرت درونی ایگو اثرمستقیم دارد و سبک های تصمیم گیری منطقی، شهودی، اجتنابی و تحمل پریشانی هیجانی بر ذهن آگاهی اثرمستقیم دارد (01/0>p). هم چنین نتایج حاکی از معنی داری مسیر غیرمستقیم سبک های تصمیم گیری منطقی، شهودی، اجتنابی و تحمل پریشانی هیجانی به قدرت درونی ایگو با نقش میانجی گری ذهن آگاهی دانشجویان پرستاری می باشد (01/0>p). 

نتایج این تحقیق نشان داد مدل نهایی پژوهش، با داده های گردآوری شده برازش دارد. لذا توجه مراکز آموزش و پروش و مراکز آموزش عالی به نقش عوامل موثر در ارتقای قدرت درونی ایگو و ایجاد پیش زمینه سالم شغلی مخصوصا برای پرستاران از ضروریات این پژوهش است.