سهم بهزیستی روانشناختی و تحمل پریشانی در پیش بینی سازگاری اجتماعی سربازان وظیفه

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس بهزیستی روانشناختی و تحمل پریشانی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی سربازان وظیفه شهر ارومیه در سال 1402-1401 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 100 نفر به عنوان نمونه مورد ارزیابی قرار گرفتند و به ابزارهای پژوهش پاسخ دادند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف (1995)، تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و سازگاری اجتماعی بل (1961) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام و با نرم افزار SPSS نسخه 25 صورت گرفت و سطح معناداری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد که همبستگی مثبت معنی داری بین تحمل پریشانی و بهزیستی روانشناختی وجود داشت. همچنین همبستگی مثبت معنی داری بین تحمل پریشانی و بهزیستی روانشناختی با سازگاری اجتماعی سربازان وظیفه وجود داشت. 3/17 درصد از واریانس سازگاری اجتماعی توسط بهزیستی روانشناختی و در مجموع 8/26 درصد از واریانس سازگاری اجتماعی توسط بهزیستی روانشناختی وتحمل پریشانی سربازان وظیفه تبیین شد. بر اساس یافته های این پژوهش بهزیستی روانشناختی و تحمل پریشانی نقش مهمی در پیش بینی سازگاری اجتماعی سربازان وظیفه دارند و توجه به متغیرهای مذکور برای ارتقای سازگاری اجتماعی سربازان ضروری بنظر می رسد.