ارزیابی استفاده از کنجاله آفتابگردان تخمیری در جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی ایلئوم و شاخص های خونی در جوجه های گوشتی

تاثیر کنجاله آفتابگردان تخمیری بر عملکرد، جمعیت میکروبی و شاخص های خونی در جوجه های گوشتی که با استفاده از200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار (هشت قطعه در هر تکرار) به مدت 39روزه مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره حاوی کنجاله آفتابگردان (شاهد منفی)، 3- جیره حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیری با قارچ آسپرژیلوس اوریزا (آسپرژیلوس اوریزا)، 4- جیره حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیری با قارچ پنی سیلیوم فونیکولسوم (پنی سیلیوم فونیکولسوم)، 5- جیره حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیری با قارچ های آسپرژیلوس اوریزا و پنی سیلیوم فونیکولسوم (آسپرژیلوس اوریزا + پنی سیلیوم فونیکولسوم) بود. ترکیبات شیمیایی کنجاله آفتابگردان، خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک، جمعیت میکروبی ایلیوم و شاخص های خونی اندازه گیری شد. طی تخمیر کنجاله آفتابگردان میزان pH، چربی خام، پروتیین محلول و قند محلول کاهش (05/0<p) یافت. میزان پروتیین خام، اسید آمینه کل، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی افزایش (05/0<p) یافت. در کل دوره های پرورش افزایش وزن بدن در تیمار های تغذیه شده با خوراک تخمیری بهبود (05/0<p) یافت. در تیمار آسپرژیلوس اوریزا + پنی سیلیوم فونیکولسوم مصرف خوراک نسبت به تیمارهای شاهد، شاهد منفی و پنی سیلیوم فونیکولسوم کاهش (05/0<p) یافت. ضریب تبدیل خوراک در شاهد منفی در سن 1 الی 39 روزگی نسبت به سایر تیمارها افزایش (05/0<p) یافت. در قسمت ایلیوم نیز باکتری کلی فرم در تیمار های شاهد منفی، آسپرژیلوس اوریزا، آسپرژیلوس اوریزا + پنی سیلیوم فونیکولسوم نسبت به شاهد کاهش (05/0<p) داشت، ولی تیمار پنی سیلیوم فونیکولسوم نسبت به سایر تیمار ها افزایش (05/0<p) داشت. در 39 روزگی استفاده از خوراک تخمیری و خام موجب افزایش میزان HDL-c در تیمارهای شاهد منفی و آسپرژیلوس اوریزا + پنی سیلیوم فونیکولسوم (05/0<p) شد. میزان LDL- c در تیمارهای آسپرژیلوس اوریزا و پنی سیلیوم فونیکولسوم افزایش (05/0<p) یافت. براساس نتایج حاصل، استفاده از خوراک تخمیری در تغذیه جوجه های گوشتی در کل دوره پرورش باعث بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک شده است.