عوامل بازدارنده توسعه طبیعت‏ گردی در آبشار آب سفید الیگودرز

توسعه طبیعت‏ گردی صرفا به‏ دلیل وجود زیبایی و جذابیت مناطق اکوتوریستی رخ نخواهد داد. این امر پس از قابلیت طبیعی هر منطقه، نیازمند پیدایش و وجود عوامل گوناگونی مانند زیرساخت ‏های رفاهی، راه دسترسی، امنیت گردشگران، بازاریابی و تبلیغات و مواردی از این قبیل است؛ به طوری که ممکن است نبود یا حتی کمبود برخی از این موارد به منزله عوامل بازدارنده توسعه طبیعت‏ گردی در هر منطقه اکوتوریستی به شمار آید. پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل بازدارنده توسعه طبیعت‏ گردی در آبشار آب سفید الیگودرز انجام شد. برای شناسایی عوامل بازدارنده، بیست مصاحبه نیمه ‏ساختاریافته با صاحب ‏نظران استانی انجام شد. تحلیل داده های گردآوری شده از مصاحبه‏ ها، به شناسایی 34 مفهوم، در قالب 6 دسته کلان موانع منجر شد. سپس از روش دلفی فازی دومرحله ای برای دستیابی به توافق گروهی بین صاحب‏ نظران و رتبه ‏بندی عوامل بازدارنده استفاده شد. طبق نتایج، عوامل بازدارنده توسعه طبیعت‏ گردی در آبشار آب سفید الیگودرز به ترتیب عبارت بودند از: موانع فرهنگی و اجتماعی با میانگین 829/0، معرفی ضعیف منطقه با میانگین کل فازی‏زدایی 811/0، موانع سرمایه‏ گذاری و برنامه‏ ریزی مالی با میانگین کل فازی‏ زدایی 803/0، موانع زیربنایی و زیرساختی با میانگین کل فازی‏ زدایی 779/0، موانع امنیتی با میانگین کل فازی‏ زدایی 767/0 و مشکلات دسترسی و اطلاعاتی با میانگین کل فازی‏ زدایی 648/0. ازاین رو پیشنهاد کلی این تحقیق، برنامه‏ ریزی دقیق، جذب حمایت‏ های مالی و تلاش سازمان های تصمیم‏ گیرنده مدیریت طبیعت‏ گردی شهرستان الیگودرز و استان لرستان برای رفع و کاهش موانع یادشده ازطریق پیشنهادهای اجرایی ارایه شده در این پژوهش است.