بررسی اصول گفتگوی حضرت عیسی علیه السلام وحواریون در قرآن براساس نظریه پل گرایس

زبان شناسی شناختی رویکردی در مطالعه زبان است که به بررسی رابطه میان زبان وذهن او و تجارب اجتماعی وفیزیکی او می پردازد . زبان شناسی یکی از دانش های میان رشته ای است که هدف آن تامل ودقت در ساز وکار رابطه ساختار وعناصر سازنده یک متن برای درک بهتر چگونگی روند تکمیل معنای نهفته در آن است . هربرت پل گرایس یکی از فیلسوفان تحلیلی زبان شناختی است که متناسب با این دیدگاه ودرباره مکالمات وکنش های زبانی ومعنای غیر مستقیم وانها در زبان روزمره مطالعات دقیق وگسترده ای انجام داده که به عنوان اصول همکاری گرایس معروف شده است .گرایس مکالمه را رفتاری هدفمند وعقلانی وآنرا نوعی تعامل مبتنی بر همکاری میداند که منطق خاص خودرا دارد .مطابق نظریه وی هر گفتگوی موفقی مبتنی بر رعایت 4 اصل همکاری (کمیت ،کیفیت،ارتباط وشیوه) می باشد وهرگونه عدول وخروج از یکی یا چند اصل از اصول چهارگانه چنانچه مبنی بر قرینه وغرض مشخصی باشد منجر به استلزام ارتباطی میگردد واگر این غایت فراهم نگردد خروج از این اصول ،گفت وگو به شکست منتهی میشود توصیفی تحلیلی بررسی شده دراین پژوهش برخی مکالمه های حضرت عیسی وحواریون در قران کریم براساس نظریه قواعد گرایس به روش نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد مکالمه های حضرت عیسی وحواریون در قران کریم ازقاعده4 اصل همکاری تخطی صورت گرفته 3اصل بیش از همه مشهود است که کمیت 3باردرمکالمه های حضرت عیسی وحواریون در قران کریم ودواصل دیگراصل ارتباط وروش سهمی هماهنگ در گفت وگوی حواریون وحضرت عیسی دارند