رویکرد بهینه یابی ترکیبی تحت سانسور فزاینده نوع دوم با خروج تصادفی وابسته به فواصل شکست

از میان بردار خروج های مختلف در سانسور فزاینده نوع دوم، یافتن بردار خروج بهینه با استفاده  از رویکردهای بهینه یابی در آزمایشات طول عمر مورد توجه است. رویکردهای بهینه یابی چند-هدفه با در نظر گرفتن چند هدف بصورت همزمان، سعی در یافتن طرح بهینه می نمایند. در این مقاله با در نظر گرفتن دو معیار و استفاده از رویکردهای بهینه یابی ترکیبی، بردار خروج بهینه در سانسور فزاینده نوع دوم با مکانیسم خروج تصادفی وابسته مبتنی بر تابع ربط لوجیت     به دست آورده می شود. مکانیسم خروج تصادفی  وابسته مبتنی بر مدل لوجیت در نظر گرفته شده، شامل پارامترهای تنظیمی است که بوسیله آزمایشگر و با توجه به اهداف آزمایش و فواصل شکست احتمالی تنظیم و تعیین می گردد. این پارامترها، امکان تنظیم احتمال خروج را در مکانیسم سانسور  در جهت کاهش هزینه و زمان آزمایش فراهم می کند. تعیین مقدار بهینه این پارامترها با توجه به معیار بهینگی مد نظر، بردار خروج بهینه  را نتیجه می دهد. مطالعات شبیه سازی برای ارزیابی  رویکرد بهینه یابی ترکیبی و مقایسه آن با معیارهای بهینه یابی تک-هدفه در مکانیسم سانسور تصادفی وابسته انجام می گردد. در انتها نتایج و پیشنهادات ارایه شده است