بررسی تاثیر افزودن اکسیدهای مختلف بر ضریب تضعیف بتن های متفاوت برای تابش های فوتونی با استفاده از کد محاسباتی MCNPX

توسعه روزافزون جنبه های مختلف کاربرد فناوری هسته ای از جمله استفاده از آن در صنایع مختلف، پزشکی، تولید برق و... سبب افزایش میزان انتشار پرتوها می گردد، از این رو حفاظت در برابر تشعشعات ساطع شده اهمیت مضاعفی پیدا می کند. بنابراین تحقیقات بسیاری بر روی ترکیبات، مخلوط ها و مواد خالص مختلف برای ساخت حفاظ های مختلف در حال انجام می باشد. در این مقاله از هشت اکسید مختلف و سه بتن با ترکیبات متفاوت برای ساخت حفاظ های بتنی مختلف استفاده شده که ضریب تضعیف این حفاظ ها، برای دو انرژی 662 و 1460 کیلو الکترون ولت محاسبه گردیده است. نتایج به دست آمده نشان دهنده این موضوع هستند که ترکیب اکسید تالیم با هر سه نوع بتن در مقایسه با سایر اکسیدها به دلیل دارا بودن بالاترین چگالی بیشترین ضریب تضعیف را در برابر تابش های فوتونی از خود نشان می دهد. در بین بتن ها نیز، بتن Mo به دلیل داشتن بالاترین چگالی در بین سایر بتن ها بالاترین ضریب تضعیف را از خود نشان می دهد که دلیل آن می تواند، درصد بالای آهن در ترکیبات آن باشد. در نتیجه بالاترین ضریب تضعیف به دست آمده در این پژوهش مربوط به حفاظ بتنی جدید حاصل از ترکیب بتن Mo و اکسید تالیم می باشد. از نتایج این پژوهش می توان در چگونگی ساخت حفاظ های مختلف و میزان اختلاط مواد تشکیل دهنده آن استفاده نمود.