نیاز سنجی فرهنگی دانشجویان دانشگاه تهران

دوران دانشجویی و کسب تجربه زیسته در آن، می تواند به طرق مختلف بر افکار، نگرش ها، ارزش ها، جهت یابی ها و رفتار انسان تاثیرگذار باشد. حضور در دانشگاه، دانشجویان را با چشم اندازها و تجارب تازه ای مواجه می سازد و مقارن با افزایش تحصیلات، علقه های شناختی آنان نیز پرورش می یابد و بدیهی است که این مناسبات جدید بر نظام شخصیت و هویت دانشجویان تاثیر می گذارد. آنچه بیش از همه بیانگر اهمیت دوران دانشجویی است تاثیرگذاری برنامه های فرهنگی و نیز علاقمندی دانشجویان برای بهره مندی هر چه بیشتر از فضاها و امکانات موجود در دانشگاه می باشد. هدف از نگارش این مقاله بررسی کمی نگرش ها و اولویت های فرهنگی دانشجویان دانشگاه تهران است. بدین منظور، تعداد 382 پرسشنامه در ترم اول سال تحصیلی 99-1398 در اختیار دانشجویان دانشگاه تهران قرار داده شد تا از طریق تکمیل پرسشنامه، نگرش دانشجویان در رابطه با برنام های فرهنگی و اولویت های آنان در این زمینه مورد بررسی کمی قرار گیرد. یافته-های پژوهش حاکی از آن است که با توجه به فضای دانشگاه و برنامه های فرهنگی اجرا شده در آن، بیش از نیمی از دانشجویان اذعان نموده اند که تمایلی به حضور در برنامه های فرهنگی دانشگاه ندارند. از این رو تغییر نگرش مدیران و مسیولان دانشگاه نسبت به علایق فرهنگی دانشجویان، پذیرش تغییر ذایقه و سلیقه دانشجویان به موازات تغییرات فرهنگی و اجتماعی جامعه، پذیرش تنوع نیازهای فرهنگی قشر دانشجو و اهمیت ویژه قایل شدن برای پاسخگویی به نیازهای دانشجویان با هدف انتقال ارزش های فرهنگی و افزایش مشارکت دانشجویان در برنامه ریزی و اجرای برنامه های فرهنگی می تواند زمینه ساز تعمیق ارزش های فرهنگی و بهره مندی دانشجویان از برنامه های فرهنگی گردد.