مقایسه پیامدهای نوزادی به دنبال استفاده از پروژسترون خوراکی و تزریقی در زایمان زودرس: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

 نزدیک به دو سوم موارد مرگ و میر در سال اول زندگی ناشی از زایمان زودرس است.

 هدف مطالعه حاضر، بررسی اثرات ترکیبات مبتنی بر پروژسترون در پیشگیری از زایمان زودرس بود.

 این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده روی 146 زن باردار بستری در گروه زنان و زایمان در کرمان، ایران در خرداد 1398 انجام شد. بیماران مبتلا به زایمان زودرس، توکولیتیک و 12 میلی گرم بتامتازون را در دو دوز طی 2 روز، به منظور بلوغ ریه های جنین دریافت کردند. توقف زایمان زودرس به عنوان یک دوره 12 ساعته بدون انقباض پس از اتمام توکولیتیک در نظر گرفته شد. پس از قطع زایمان زودرس، بیماران به مدت 48 ساعت تحت نظر قرار گرفتند. پس از قطع موفقیت آمیز درد زایمان، بیماران به دو گروه تقسیم شدند. در گروه A و B، بیماران به ترتیب 200 میلی گرم کپسول لوتوژل خوراکی در روز و دوز هفتگی 250 میلی گرم پرولوتون به صورت تزریق عضلانی دریافت کردند. درمان در هر دو گروه تا هفته 36 یا زایمان ادامه داشت. بیماران به صورت هفتگی و با تشخیص علایم زایمان زودرس پیگیری شدند. معاینه واژن توسط متخصص زنان و زایمان انجام شد.

 فراوانی زایمان زودرس در هر دو گروه یکسان بود. به همین ترتیب، در فاز نهفته (07/0 = p)، میانگین وزن هنگام تولد (17/0 = p) و فراوانی بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (58/0 = p) در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.

 در نتایج به دست آمده از عوارض ارزیابی  شده در هر دو گروه تفاوتی وجود نداشت و هر دو دارو به طور مشابه به بهبود بارداری و عوارض دوران نوزادی ناشی از زایمان زودرس منجر شدند. استفاده از فرم خوراکی با اثرات مفید مشابه در این مطالعه مورد اشاره قرار گرفت که می تواند راه حلی برای مشکلات ناشی از تزریق های متعدد باشد که در تجویز تزریقی این دارو اجتناب ناپذیر است.