راهکارهای مدیریت سبز و پایدار مصرف سوخت گاز طبیعی در حمل ونقل عمومی موردمطالعه: شرکت واحد اتوبوس رانی شهر تهران

روند کاهشی مصرف گاز طبیعی در سوخت ناوگان اتوبوس های گازسوز شهری تهران در چند سال اخیر، علیرغم سرمایه گذاری کلان دولت برای جایگزینی گاز طبیعی به جای گازوییل در سوخت اتوبوس های شهری در جهت کاهش آلودگی هوا به ویژه شهرهای بزرگ و صرفه اقتصادی حاصل از آن وارد بحران شده و حرکت به سوی حمل ونقل سبز را به مخاطره انداخته است. هدف از این پژوهش بررسی پیشینه و شناسایی عوامل موثر بر ایجاد این شرایط و ارایه راهکارهای عملیاتی است. نوع پژوهش توصیفی آمیخته، بر مبنای پژوهش کیفی و کمی، ازنظر هدف کاربردی و از حیث گردآوری اطلاعات در گروه پژوهش های پیمایشی است. جامعه آماری خبرگان، متشکل از اساتید دانشگاه، مدیران و کارشناسان ارشد متخصص باتجربه بالای 10 سال و تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس اصل کفایت نظری به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه به روش دلفی و در بخش کمی از رویکرد پویایی شناسی سیستمی است. درنهایت تخصیص بخشی از سود حاصل از اختلاف یارانه جایگزینی گاز طبیعی به جای گازوییل در قالب سناریوهای پیشنهادی برای خرید اتوبوس های جدید، تامین تجهیزات و پشتیبانی خدمات مربوط به اتوبوس های گازسوز و ایستگاه های سوخت رسانی CNG به عنوان بهترین راهکارهای پایدار مصرف گاز طبیعی در سوخت ناوگان اتوبوس های شهری ارایه شده است.