پاسخ های رشدی، فیزیولوژیکی و کارآیی مصرف آب گیاه بادمجان به محلول پاشی ال-سیستئین و لاکتات کلسیم تحت شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی اثر تنش کم آبیاری بر رشد و شاخص های فیزیولوژیکی بادمجان (Solanum melongena cv. Greta RZ) آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دانشگاه زنجان در طی سال 1400 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در سه سطح 60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه و تیمار محلول پاشی در پنج سطح شامل دو سطح لاکتات کلسیم (1 و 2 گرم در لیتر)، دو سطح ال-سیستیین (0/15 و 0/5 درصد) و آب مقطر به عنوان شاهد بود. نتایج نشان داد که تنش کم آبیاری به طور معنی داری رشد، شاخص های فیزیولوژیکی و کارایی مصرف آب را تحت تاثیر قرار داد. کاربرد لاکتات کلسیم و اسید آمینه سیستیین به طور فزاینده ای رشد بوته، شاخص های فیزیولوژیکی و کارایی مصرف آب را در شرایط آبیاری بهینه و کم آبیاری بهبود بخشید. بیشترین ارتفاع بوته، سطح برگ، هدایت روزنه ای، محتوای نسبی آب برگ و عملکرد میوه در بوته در گیاهان تیمار شده با لاکتات کلسیم 2 گرم در لیتر تحت آبیاری 100 درصد حاصل شد که با تیمارسیستیین 0/5 درصد تفاوت معنی داری نداشت. بیشترین مقدار پرولین و کارایی مصرف آب به ترتیب در بوته های تیمار شده با لاکتات کلسیم 2 گرم در لیتر و سیستیین 0/5درصد تحت آبیاری 60 درصد حاصل شد. با توجه به نتایج حاضر، کاربرد لاکتات کلسیم 2 گرم در لیتر و یا سیستیین 50/0 درصد به صورت جداگانه جهت بهبود شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی و کارایی مصرف آب گیاه بادمجان در شرایط آبیاری بهینه و کم آ بیاری پیشنهاد می شود.