تبیین نقش اتاق های فکر در تصمیم گیری اوباما در قبال برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران

هدف پژوهش حاضر تبیین نقش اتاق های فکر در تصمیم گیری اوباما در قبال برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد با توجه به اینکه در آمریکا اتاق فکر به عنوان یک سازمان غیررسمی بر روی تصمیمات این کشور تاثیر می گذارد، می توان از نظریه تصمیم گیری و به خصوص مدل سازمانی، این تغییر سیاست های اوباما در قبال برنامه هسته ای ایران را تبیین کرد. در دوران ریاست جمهوری اوباما سیاست خارجی وی در قبال برنامه هسته ای ایران شامل دو دوره می شود: دوره اول اجماع سازی در جهت تحریم حداکثری است، دوره دوم همراه با مذاکره و مصالحه با ایران بود. تغییر دولت در ایران باعث تقویت آن شد تا از این طریق بتوانند با مشوق هایی ایران را از دستیابی به غنی سازی بیشتر اورانیوم بازداشته و آن را از برخی دستاوردهای هسته ای منصرف کنند.