بررسی رفتار مصرفی کالاهای اساسی بخش کشاورزی با لحاظ متغیرهای اجتماعی خانوار

وجود نوسان‏های قیمتی و کاهش تولید در بخش کشاورزی امکان به خطر افتادن امنیت غذایی و سلامت جامعه و نارضایتی عمومی را دوچندان می کند؛ از این رو، تنظیم بازار این محصولات از مهم‏ترین دغدغه های سیاستگذاران بخش کشاورزی است. این مهم زمانی میسر خواهد بود که سیاست گذار، عوامل موثر بر تقاضا و حساسیت قیمتی خانوارها را به ‏خوبی درک کند. در پژوهش حاضر، به‏ منظور تخمین تقاضا، ضمن لحاظ متغیرهای جمعیت ‏شناختی، از یک نظام تقاضای تقریبا ایده آل با شاخص قیمت غیرخطی ترانسلوگ و رهیافت حداکثر آنتروپی تعمیم یافته استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش بعد خانوار، مصرف برنج و غلات، تخم مرغ، روغن و شیر توسط خانوارها افزایش می یابد. همچنین، کشش های غیرجبرانی نشان دادند که تمامی کالاهای مورد بررسی در پژوهش حاضر، با توجه به ماهیت راهبردی آنها، کم کشش و البته، کالای ضروری به‏ شمار میروند؛ کمترین کشش مربوط به گروه برنج و غلات و بیشترین کشش مربوط به گروه گوشت قرمز است. با توجه به ضروری بودن گروه کالاهای مورد بررسی، داشتن چشم انداز بلندمدت برای تامین کالاهایی مثل برنج و غلات و انواع گوشت که مهم‏ترین منابع کسب کالری و پروتیین نحسوب می‏شوند، باید در دستور کار سیاستگذران قرار گیرد، به‏ گونه ای که تولیدکنندگان در برابر نوسان‏های ناگهانی بازار محافظت شوند.