مقایسه اثر ضد دردی گلوکزامین سولفات با دولوکستین در مبتلایان به استئوآرتریت زانو

استیوآرتریت (OA) یک بیماری دردناک بسیار شایع در سیستم اسکلتی عضلانی است. محدودیت اثربخشی ضد دردهای فعلی تایید شده است و به درد های تسکینی بهتر نیازمندیم. دولوکستین یکی از داروهایی است که گفته شده می تواند اثر ضد دردی داشته باشد اما مطالعه ها در این باره کم است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر دولوکستین و گلوکزامین سولفات به عنوان یک کاهنده درد در کاهش درد استیوآرتریت زانو می باشد.

ما یک کارآزمایی یک سوکور با 60 میلی گرم دولوکستین و 500 میلی گرم گلوکزامین را روی 60 بیمار مبتلا به استیوآرتریت دردناک زانو انجام دادیم. بیماران به دو گروه تقسیم شدند. این دو گروه مشابه بودند و شش هفته دولوکستین یا گلوکزامین دریافت کردند. پیامد اندازه گیری شده کاهش شدت درد پس از شش ماه در بیمارانی که در مطالعه شرکت کردند بود. علایم با شاخص WOMAC امتیازدهی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تست های فیشر، تی تست و من ویتنی توسط فردی که از نتایج بی اطلاع بود، انجام شد.

28 بیمار در گروه دلوکستین و 29 بیمار در گروه گلوکزامین سولفات مطالعه را تکمیل کردند. سن بیماران در گروه دلوکستین برابر با 0/3±  65/47سال و در گروه گلوکوزامین برابر با 0/4±  65/55سال بود (0/384 = P-value). تفاوت آماری معناداری بین دو گروه قبل از مداخله یافت نشد (0/5 < P-value). تفاوتی در توزیع جنسیتی بین دو گروه وجود نداشت (0/91 = P-value). امتیاز WOMAC در گروه دولوکستین در مقایسه با گلوکزامین کاهش معنا داری داشت (0/05 > p). همچنین  مشخص شد که شاخص های درد به طور معناداری در گروه دلوکسیتین به مقدار بیشتری کاهش یافته است.

دولوکستین به طور قابل توجهی شدت درد را در امتیاز دهی WOMAC کاهش یافته نشان می دهد و می تواند به عنوان یک درمان پیشنهادی برای درد استیوآرتریت در نظر گرفته شود.