مقایسه عملکرد تعادلی ایستا و پارامترهای منتخب پلانتار پای برتر و غیربرتر در بین دختران نوجوان فعال سالم و مبتلا به ناهنجاری پرونیشن مچ پا

مقدمه و اهداف:

 یکی از مهم ترین و متغیرترین ویژگی های ساختاری پا، کاهش ارتفاع قوس طولی داخلی هنگام تحمل وزن بدن است که موجب بدشکلی در ساختار اسکلتی مچ پا و عارضه پرونیشن می شود. تحقیق حاضر با هدف مقایسه عملکرد تعادلی ایستا و پارامترهای منتخب پلانتار پای برتر و غیربرتر در بین دختران نوجوان فعال سالم و مبتلا به ناهنجاری پرونیشن مچ پا انجام شد.

مواد و روش ها:

این مطالعه از نوع نیمه تجربی و علی مقایسه ای است. شرکت کنندگان 32 دختر نوجوان سالم فعال و 32 دختر نوجوان مبتلا به پرونیشن مچ پا در سنین 14-17 سال بودند که به صورت تصادفی و دردسترس انتخاب شدند. برای ارزیابی وضعیت بدنی از دستگاه تست نیویورک، سنجش افت استخوان ناوی از روش برودی، ارزیابی قوس کف پا از طریق شاخص جیپاکس – اسمیراک و بررسی تعادل ایستا با آزمون رومبرگ با چشمان بسته استفاده شد. به منظور بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای مقایسه پارامترهای منتخب پلانتار و تعادل ایستا دختران نوجوان سالم و مبتلا به پرونیشن از آزمون تی مستقل و برای مقایسه وضعیت بدنی دو گروه، بنا بر عدم نرمال بودن توزیع داده های از آزمون ناپارامتریک یومن ویتنی با نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنا‏داری (P<0/05) استفاده شد.

یافته ها:

 در پارامترهای منتخب ارزیابی وضعیت بدنی، مقادیر میانگین متغیرهای سر به جلو (1/1)، شانه نابرابر (3/6)، لوردوز کمری (8/3)، کایفوز پشتی (1/6)، زانوی پرانتزی (0/8)، زانوی ضریدری (0/12)، والگوس پاشنه (6/2) و واروس پاشنه (1/2)، در گروه دختران نوجوانان مبتلا به پرونیشن بالاتر از گروه سالم گزارش شد. باوجوداین در پارامترهای منتخب پلانتار، فقط در بین افت استخوان ناوی در پای برتر (P=0/00) و غیر برتر (P=0/03) و همچنین شاخص کف پای برتر (P=0/00) و پای غیر برتر (P=0/03) اختلاف معنادار دیده شد؛ به علاوه بین تعادل ایستا دختران نوجوان فعال و مبتلا به پرونیشن نیز اختلاف معناداری مشاهده شد (P=0/00).

نتیجه گیری:

 دختران نوجوان مبتلا به پرونیشن از ناهنجاری هایی بیشتر نسبت به دختران نوجوان سالم برخوردارند و تغییرات مکانیکی به وجودآمده در وضعیت بدنی موجب افزایش لوردوز کمر و والگوس پاشنه، افت بیشتر استخوان ناوی، افزایش شاخص صافی کف پا وکاهش عملکرد تعادلی در بین دختران نوجوان مبتلا به پرونیشن نسبت به دختران نوجوان سالم شده است.