رابطه سلامت اجتماعی سالمندان با نگرش های صمیمانه با توجه به نقش واسطه ای احساسات مثبت نسبت به همسر

ایران در مرحله گذار ساختار سنی قرار گرفته است و  تامین سلامت سالمندان در چندین دهه بعد، از مهم ترین چالش های نظام سلامت خواهد بود. از این رو، پژوهش حاضر با هدف رابطه سلامت اجتماعی سالمندان بر اساس نگرش های صمیمانه با توجه به نقش واسطه ای احساسات مثبت نسبت به همسر انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان شهر تهران در سال 1400 بود. تعداد 298 نفر از جامعه مذکور به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاس نگرش به صمیمیت (آمیدون، کومار و تریدول، 1983)، پرسشنامه سلامت اجتماعی (کییز، 2004) و پرسشنامه احساس مثبت (الیری، فینچام و تورکویتز، 1975) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر معادلات ساختاری در نرم افزار ایموس (Amos) تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد که اثر مستقیم سلامت اجتماعی بر نگرش های صمیمانه به صورت مثبت معنادار است (05/0>P). نتایج حاصل از بررسی نقش میانجی گری احساسات مثبت نسبت به همسر نیز نشان داد که احساسات مثبت نقش میانجی گری معنی داری در رابطه بین نگرش های صمیمانه با سلامت اجتماعی دارد (05/0<p).

نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که نگرش های صمیمانه به طور مستقیم، و احساسات مثبت نسبت به همسر به صورت غیرمستقیم بر سلامت اجتماعی سالمندان موثر بوده است. بنابراین، پیشنهاد می شود که مراکز بهداشت روان در بررسی سلامت اجتماعی سالمندان به نگرش های صمیمانه و احساسات مثبت به همسر آنها نیز توجه داشته باشند.