ارزیابی شاخص های عملکردی ترکیبی برای اعمال قانون کلاه و کمربندی ایمنی

استفاده از شاخص های عملکردی ترکیبی به عنوان ابزاری کاربردی برای ارزیابی کلی تحلیل ایمنی راه در سال های اخیر گسترش یافته است. در میان بسیاری از مدل ها، مدل تحلیل پوششی داده ها (DEA) ابزار ضروری برای ساختاربندی شاخص های ترکیبی است که از میان روش های تحلیل عملکرد مختلفی انتخاب شده است. اما در DEA فرض می شود که همه داده ها دارای مقادیر کمی یا خاصی هستند که به صورت شاخص های عملکردی تعریف شده وبا استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها بررسی می شوند. با این حال در برخی موارد مقادیر داده های ورودی و خروجی دارای مقادیر نامشخص یا مبهم هستند زیرا متغیرهای بسیاری برای مشخص کردن ایمنی جاده وجود دارد که به طور طبیعی مبهم و اغلب دارای مقادیر غیر دقیق هستند و فقط با داده های کمی نشان داده می شوند. در این تحقیق، دو روش در چارچوب DEA را برای مدل سازی داده های کمی و کیفی به منظور ساختاربندی شاخص های کامپوزیت مورد بررسی قرار داده ایم. مدل DEA غیردقیق و مدل DEA فازی. طبق قاعده کلی این مدل ها، از مدل های جدید IDEA-CI و FDEA-CI برای ارزیابی مدیریت ایمنی راه در 30 کشور در سرتاسر جهان استفاده شده است. سپس با مقایسه نتایج حاصل از دو مدل با استفاده از داده های اولیه، کارایی بودن و قابل اعتماد بودن این دو مدل تایید شد. در پایان، اهداف برای کشورهای ناکارآمد محاسبه و سپس الگوگذاری تعیین و استراتژی های ایمنی جاده برای آن ها اولویت بندی شد.