تاثیر 8 هفته تمرین همزمان بر سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی در مردان میانسال دارای اضافه وزن

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر 8 هفته تمرین همزمان بر سطوح آیریزین و عامل رشدی مشتق از مغز (BDNF) پلاسمایی در مردان میانسال دارای اضافه وزن بود. 20 مرد میانسال سالم با میانگین سنی 5/7 ± 3/51 سال به طور تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد = 10 نفر) و کنترل (تعداد = 10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین در 8 هفته برنامه تمرین همزمان شرکت کردند. برنامه تمرین همزمان شامل 10 دقیقه گرم کردن، 25 دقیقه تمرینات هوازی، 30 دقیقه تمرینات مقاومتی و 5 دقیقه سرد کردن بود. نمونه های خونی پیش از شروع مطالعه و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی جمع آوری شد و سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی با تست الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد که سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی در گروه تمرین در مقایسه با پیش آزمون افزایش معنی داری یافته است (0.001 ≥ P). همچنین، مقایسه بین گروه تمرین با گروه کنترل در پس آزمون حاکی از بالا بودن سطوح پلاسمایی آیریزین و BDNF در گروه تمرین همزمان بود (0.001 ≥ P). به علاوه، ارتباط مثبت معنی داری بین تغییرات سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی وجود داشت (01/0>p، 569/0=r). به نظر می رسد تمرین همزمان می تواند با تنظیم مثبت سطوح آیرزین و BDNF در مردان میانسال دارای اضافه وزن با اثرات مخرب افزایش سن و پیری مقابله نماید.