مقایسه سلولهای فیبروبلاست مشتق شده از جنین جوجه و بلدرچین بر اساس توانایی تکثیر و بقا

سلول های بنیادی ماکیان مدل های درون آزمایشگاهی فوق العاده ای در آموزش های تکوینی و دارویی محسوب می شوند. این سلول ها دارای ظرفیت های بالایی در خودنوزایی و تمایز بوده و می توانند به عنوان فناوری ارزشمندی در صنعت طیور مورد توجه قرار گیرند. هدف از این پژوهش استحصال، کشت و مقایسه سلول های فیبروبلاست جنین جوجه و بلدرچین با درنظر گرفتن زمان دوبرابر شدن تعداد سلولی (PDT) و میزان بقای سلولی در طول دوره های مختلف پاساژ بود. در این پژوهش تجربی، سلول های فیبروبلاست با روش هضم آنزیمی از تخم های لقاح یافته جدا و در محیط کشت DMEM محتوی 10درصد سرم FBS برای پاساژهای مختلف کشت شدند. زمان دو برابر شدن تعداد سلول ها و بقای سلولی با استفاده از رنگ آمیزی تریپان بلو و تستMTT بررسی گردید. داده ها نشان داد که هر دو نوع سلول در محیط کشت DMEM محتوی 10درصد سرم FBS و در دمای 38 درجه دارای حداکثر تکثیر بودند. براساس نتایج ما PDT برای هر دونوع سلول حدود 2±16 ساعت در طول پاساژهای اول تا سوم محاسبه گردید، اما در طی پاساژهای چهارم تا ششم PDT برای سلول های فیبروبلاست جوجه به 2±28 ساعت و برای سلول های فیبروبلاست بلدرچین 2±36 ساعت محاسبه گردید (p<0.05)؛ همچنین نتایج تست بقای سلولی مطابق با نتایج PDTبود. این پژوهش توانایی خودنوزایی و بقای سلول های فیبروبلاست بلدرچین به عنوان منبعی جدید از سلول های بنیادی ماکیان را توصیف می کند و استفاده ازین سلول ها در کاربردهای فناوردی در آینده را پیشنهاد می کند.