ریزپوشینه کردن کوآنزیم Q10 به روش توده سازی مرکب ژلاتین و موسیلاژ دانه ریحان: بهینه سازی، ویژگی های فیزیکوشیمیایی و غنی سازی شیر

نگرانی جهانی در مورد سلامت انسان و افزایش شیوع بیماری های مزمن در سال های اخیر منجر به افزایش تقاضا برای ترکیبات مغذی مانند کوآنزیم Q10 شده است. حساسیت به گرما و خواص چربی دوست کوآنزیم Q10 استفاده از آن را در غذا محدود می کند. کپسولاسیون فناوری است که از مواد زیست فعال در برابر شرایط محیطی نامناسب محافظت می کند و عمر مفید را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه کپسوله سازی کوآنزیم Q10 با استفاده از کواسرواسیون مرکب توسط موسیلاژ دانه ژلاتین-ریحان و مشخص کردن خواص فیزیکی، حرارتی و شیمیایی میکروکپسول های تولید شده بود. روش سطح پاسخ برای تعیین سطح بهینه چهار متغیر فرمولاسیون برای حداکثر راندمان کپسولاسیون، ظرفیت بارگذاری و کدورت و حداقل جذب مایع رویی استفاده شد. میکروکپسول های بهینه دارای راندمان کپسولاسیون 69/83%، ظرفیت بارگذاری 32/16%، کدورت 979/0 و جذب مایع رویی 227/0 بودند. میکروکپسول ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه و کالری سنجی روبشی تفاضلی ارزیابی شدند. نتایج FTIR تشکیل کواسروات ها را تایید کرد. ترموگرام نقطه ذوب میکروکپسول بارگذاری شده Q10 در نقطه ذوب آن (50 درجه سلسیوس) به دلیل حلالیت آن در فاز روغن و به تله افتادن مناسب حین کپسولاسیون مشاهده نشد. رفتار رهایش Q10 توسط مدل های مختلف ریاضی مورد بررسی قرار گرفت. ریزپوشینه های Q10 برای غنی سازی شیر مورد استفاده قرار گرفت و نتایج نشان داد که میکروکپسول های پروتیین-کربوهیدرات توسعه یافته را می توان برای محافظت از ترکیبات آبگریز استفاده کرد.