خلاء های قانونی فرار مالیاتی در حقوق مالی ایران

گسترده شدن تعهدات دولت ها در جهت تحقق اهدافی چون رشد اقتصادی، ثبات قیمت ها، افزایش اشتغال، توزیع عادلانه درآمد، مخارج دولت را با روندی صعودی مواجه کرده است که دولت ها را بر آن می دارد تا از راه های گوناگون به تامین مالی آن اقدام نمایند. در نتیجه می توان مالیات را به عنوان یکی از مهم ترین منابع درآمد دولت ها شناخت که همیشه مورد توجه دولت ها بوده است. با توجه به نقش تعیین کننده مودیان در فرآیند مالیات، نارضایتی و بی اعتمادی آنها، عواقبی چون بی میلی مودیان به پرداخت مالیات، فرار از پرداخت مالیات و در نتیجه کاهش این منبع درآمدی دولت را در سال های اخیر در پی داشت. از این رو قانون گذار بر آن شد که به اصلاح قوانین مالیاتی بپردازد که همین امر نیز باعث شد قوانین مالیاتی چندین بار مورد تغییر و اصلاح قانون گذار واقع گردد. در پژوهش حاضر به بررسی اصولی که قانون گذار در هنگام وضع قانون مالیات های مستقیم تقریبا آن را نادیده گرفته است می پردازیم. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی می باشد که در این روش محقق علاوه بر تصویرسازی آنچه هست به تشریح و تبیین دلایل چگونه بودن و چرایی وضعیت مسیله و ابعاد آن می پردازد و سپس جزییات مربوط به مسیله تحقیق خود را با گزاره های کلی مربوطه ارتباط می دهد و به نتیجه گیری می پردازد. قوانین مالیاتی به طور کلی با چالش های متعددی از جمله ابهام و نارسایی، فقدان شفافیت، عدم ثبات به لحاظ تغییرات مکرر و زود هنگام قانونی مواجه بوده اند. افزایش این گونه منابع به دلایلی چون عدم انتشار، عدم امکان دسترسی عمومی به آنها و اراده سازمانی خود سبب پیچیدگی نظام مالیاتی و عدم امکان ارتباط مناسب مودیان و شهروندان با آن می گردد.