ادجوانت تراپی در درمان سرطان با استفاده از پروبیوتیکها و میکروبیوتای روده

سرطان دومین عامل مرگ و میر در جهان بعد از بیماری های قلبی- عروقی می باشد. روش های درمانی به همراه سایر عوامل تعدیل کننده ایمنی به ادجوانت تراپی یا درمانی-کمکی اشاره دارد. تعدیل کننده های طبیعی مانند پروبیوتیک ها، اثر ضدسرطانی خود را با افزایش آپوپتوز سلول های سرطانی و محافظت در برابر استرس اکسیداتیو القا می کنند. مطالعات نشان داده اند که میکروبیوتای روده، اثر شیمی درمانی و پرتودرمانی را تحت تاثیر قرار می دهد و این کار را از طریق فعال سازی ژن سرکوبگر توموری و حفظ چرخه سلولی، غیرفعال سازی سیتوکین های پیش التهابی و غیرفعال سازی انکوژنز را توسط مهار انتقال هسته ای بتا کتنین و NF-kB نشان می دهد .علاوه بر این، این میکروب ها به طور قابل توجهی به اثربخشی و سمیت داروهای ایمونوتراپی که اخیرا توسعه یافته اند، کمک می کند. همچنین پروبیوتیک ها نیز، سبب کاهش موکوزیت ناشی از شیمی درمانی و اسهال ناشی از اشعه درمانی می شوند. پروبیوتیک ها با مهار سیتوکین های پیش التهابی، اثرات نامطلوب شیمی درمانی/ایمونو/پرتودرمانی را کم می کنند. در این مطالعه مروری در ابتدا به بررسی توانایی پروبیوتیک ها به عنوان عوامل ضدسرطان و پیشگیری از سرطان و توانایی تعدیل عملکرد شیمی درمانی پرداخته شده و سپس به بررسی اهمیت میکروبیوم روده و اثرات آن بر سرطان های مختلف می پردازد. همچنین مزایای مختلف میکروبیوتای روده، ازجمله فعالیت ضدسرطانی آن ها، توانایی تعدیل عملکرد شیمی درمانی و تاثیر بر پاسخ ایمونوتراپی بررسی شده است.