پیامدهای ناشی از خشونت خانگی و راهکارهای مقابله ای زنان شهر اهواز در دوران پاندمی کووید-19 (یک مطالعه کیفی)

 وجود خشونت در بین اعضای خانواده منجر به آسیب های روحی و روانی می گردد؛ بنابراین هدف این پژوهش درک و تحلیل تجربه زنان از خشونت خانگی، آسیب های ناشی از آن و راهکارهای مقابله ای آنان، در دوران کووید-19 بود.

 این پژوهش با رویکرد کیفی و از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 12 نفر از زنان قربانی خشونت مراجعه کننده به یکی از مرکز مشاوره های واقع در شهر اهواز از سال 1399 تا 1401 انجام پذیرفت. جهت کدگذاری و تحلیل داده ها از روش هفت مرحله ای کلایزی استفاده شد.

 تجزیه و تحلیل داده ها (11 تم فرعی و 2 تم اصلی) بیانگر آسیب پذیری ناشی از خشونت (آسیب پذیری روانی و شخصیتی، آسیب پذیری فرزندان، آسیب پذیری روابط زوجین، آسیب پذیری در ارتباط با خانواده همسر، آسیب پذیری جسمی، آسیب پذیری رفتارهای پر خطر) و راهکارهای مقابله ای زنان برای جلوگیری از خشونت بیشتر (جستجوی سرگرمی های جدید، کمک گرفتن از خانواده و اقوام، جستجوی کمک حرفه ای، پناه بردن به دین و معنویت، پناه بردن به قانون) بود.

 نتایج این پژوهش بر پایه تجربه زنان نشان داد خشونت خانگی، مخصوصا در شرایط پر استرس و بحران ها، آسیب پذیری زیادی در حوزهای مختلف سیستم خانواده بر جای می گذارد. همچنین زنان راه کارهای متفاوتی را برای کاهش خشونت تجربه کرده اند. به نظر می رسد کمک حرفه ای مشاوران و روانپزشکان بر پایه مداخلات روان شناختی و دارودرمانی، جهت کنترل خشم، پرخاشگری و بازسازی رابطه، موثرتر بوده است.