طراحی مدل شایستگی مدیران در نظام سلامت

پژوهش حاضر به دنبال شناسایی شایستگی ‏های مورد نیاز مدیران در نظام سلامت و طراحی مدل شایستگی می ‏باشد. به علاوه این تحقیق به دنبال اولویت ‏بندی شایستگی ‏های شناسایی شده می ‏باشد. ویژگی منحصر به ‏فرد این تحقیق تمرکز بر دانشگاه‏ های علوم پزشکی و ارایه راهکارهای عملیاتی برای ارتقای شایستگی مدیران در این حوزه می ‏باشد.

این تحقیق در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول شایستگی‏ های مورد نیاز مدیران با انجام مصاحبه با خبرگان و مطالعه ادبیات موضوع شناسایی و مدل شایستگی طراحی شد. در مرحله دوم با استفاده از روش‏ بهترین- بدترین گزینه، شایستگی‏ های شناسایی شده اولویت‏ بندی شدند.

یافته‏ ها:

 پس از بررسی ادبیات موضوع و مصاحبه با متخصصان و مدیران نظام سلامت، تعداد 59 متغیر به عنوان شایستگی ‏های نهایی در هرم چهار سطحی شایستگی مدیران قرار گرفت. در سطح پایه، شایستگی ‏های زیربنایی، سپس شایستگی ‏های نگهدارنده و تقویت‏ کننده و در بالاترین سطح شایستگی ‏های متعالی قرار می ‏گیرند. در بین شایستگی ‏های زیربنایی، متغیرهای مسیولیت ‏پذیری، تفکر سیستمی و کارگروهی؛ در بین شایستگی ‏های نگهدارنده، متغیر توانایی حل مسیله؛ در بین شایستگی ‏های تقویت ‏کننده، متغیرهای برنامه ‏ریزی و سازماندهی و مدیریت منابع انسانی و در بین شایستگی ‏های متعالی، متغیر نگرش بهبود مستمر به عنوان مهم‏ترین متغیرها شناسایی شدند.

نتیجه‏ گیری: 

شایستگی ‏های زیربنایی بیشتر به ویژگی ‏های شخصی افراد مرتبط می ‏شود و پایه و اساس موفقیت مدیران است. نبود شایستگی ‏های نگهدارنده باعث عدم موفقیت مدیران می ‏شود و وجود آن‏ها به تنهایی لازمه موفقیت نیست. شایستگی ‏های تقویت ‏کننده دربرگیرنده شایستگی ‏های مدیریتی و تخصصی شغلی است و وجود این شایستگی‏ ها به بهبود عملکرد و افزایش اثربخشی کمک می کند. شایستگی ‏های متعالی به عنوان بالاترین سطح شایستگی، باعث موفقیت نهایی مدیران در سازمان می شود.