ارزیابی تاثیر فرونشست بر روند لرزه خیزی دشت ورامین و دشت شهریار با استفاده از تصاویر ماهواره ای

با توجه به موقعیت جغرافیایی و زمین شناسی خاص ایران، هرساله پدیده زمین لرزه خسارات جانی و مالی زیادی را بر کشور تحمیل می کند. از جمله راهکارهای کاهش این خسارات، شناسایی مناطق مستعد وقوع زمین لرزه و معرفی راهکارهای موثر برای کاهش خسارات احتمالی است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر تغییرات نرخ فرونشست بر روند لرزه خیزی با استفاده از داده های ماهواره ای sentinel-1، در دامنه زمانی سال های 2021-2014 در دشت های تهران (دشت شهریار و دشت ورامین) پرداخته است. به این منظور از داده های 46 حلقه چاه پیزومتری منطقه از سال 2014 تا 2021 برای پهنه بندی و بررسی سطح آب زیرزمینی استفاده شد. افزون بر آن، پس از تصحیح کاتالوگ لرزه خیزی با فنون استاندارد و همچنین کاتالوگ خردلرزه خیزی در پژوهش حاضر و تعیین وضعیت لرزه خیزی منطقه، میزان فرونشست دشت های ورامین و شهریار به ترتیب با نرخ 65 و 5/54 سانتی متر در سال به دست آمد. مشاهده شد که تغییرات 600 هزار مترمکعب در سال حجم آبخوان محدوده پژوهش ، به حداقل تغییرات تنش منطقه به میزان 5 بار تا 17 بار (معادل 500 تا 1700 کیلو پاسکال) منجر شده و الگوی لرزه خیزی منطقه نیز نشان دهنده روند افزایشی در رخداد زمین لرزه های بعدی از یک سو و کوتاه شدن دامنه زمانی دوره بازگشت لرزه ای در محدوده پژوهش است. در نهایت مطابقت زیاد روند داده ها در نمودارهای توزیعی، بیانگر همخوانی روند فرونشست و در نتیجه، تاثیر آن بر روند لرزه خیزی منطقه پژوهش است که تاثیر فرونشست را در روند لرزه خیزی در مناطق تحت بررسی نشان می دهد.