ارزیابی ساختار و عملکرد چشم انداز های بیابانی با استفاده از تحلیل عملکرد چشم انداز و شاخص های سنجش از دوری

در این مطالعه، ساختار و عملکرد مناطق اطراف تالاب بین المللی گاوخونی با کلاس های مختلف بیابان زایی با استفاده از روش تحلیل عملکرد چشم انداز (LFA) و شاخص نشت جهت دار گیاهی (CDLI) مستخرج از سنجنده OLI لندست 8 و شاخص های گیاهی NDVI، SAVI-A، PD54 و STVI-1 ارزیابی و مقایسه گردید. در این تحقیق، 6 مکان مختلف انتخاب و در هر مکان، تعداد دو تا سه ترانسکت 50 متری مستقر شد. طول و عرض لکه ها و فضای بین لکه ای به طور ممتد اندازه گیری و تعداد 11 شاخص سطحی در تمام لکه های اکولوژیک و فضای بین لکه ها با سه تکرار ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که معیار های عملکردی پایداری و عناصر غذایی اختلاف معنی داری در میان مکان های مطالعاتی نداشت ولی شاخص چرخه موادغذایی در مکان های تاغ کاری شده (Haloxylon ammodendron)، اشنان زار (Seidlitzia rosamrinus) و گنگ زار (Halocnmum strobilcaum) در مقایسه با سایر مکان ها در سطح 5 درصد اختلاف معنی دار داشت. شاخص های ساختاری و عملکردی در مناطق با کلاس های مختلف بیابان زایی در سطح آماری 5 درصد با یکدیگر اختلاف معنی دار نداشتند. شاخص PD54 به علت تمایز بهتر میزان نشت منابع میان مکان های مختلف، بهترین عملکرد را داشت و یک رابطه قوی بین این شاخص و شاخص نشت جهت دار گیاهی وجود داشت (%9/71=R2). همچنین رابطه منفی و معنی داری در سطح 5 درصد بین میزان نشت و درصد پوشش وجود داشت. مطالعه حاضر نشان داد که تلفیق روش LFA و شاخص نشت CDLI می تواند بطور مناسبی شرایط ساختاری و عملکردی اکوسیستم های مناطق بیابانی را ارزیابی کند.