اثربخشی آموزش مهارت های هوش معنوی بر کاهش فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان دختر ابتدایی شرکت کننده در مسابقات قرآن و عترت

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های مهارت های هوش معنوی  برکاهش  فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان شرکت کننده در مسابقات قران و عترت  انجام گرفت.

پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد پژوهش شامل دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی  منطقه3 تهران در سال تحصیلی 1400-1401 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 30 نفر دانش آموز شرکت کننده در مسابقات قران و عترت از جامعه مورد مطالعه انتخاب و به طور تصادفی گروه آزمایش (15 نفرآموزش مهارت های هوش معنوی) و یک گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش آموزش مهارت های هوش معنوی را طی 9 جلسه دریافت نمودند و برای گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی برسو وبرای خود تنظیمی تحصیلی از پرسشنامه بوفارد، وزیو و لاروشه استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها نشان داد که نمرات فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان شرکت کننده در مسابقات قران و عترت گروه آزمایش نسبت به دانش آموزان شرکت کننده در مسابقات قران و عترت گروه کنترل در پس آزمون، به طور معناداری بهبود یافته است. بنابراین آموزش مهارت های هوش معنوی  هوش معنوی و بر اشتیاق، فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان شرکت کننده در مسابقات قران و عترت اثربخش است.

می توان نتیجه گیری کرد که از آموزش مهارت های هوش معنوی برای افزایش خودتنظیمی تحصیلی و کاهش فرسودگی تحصیلی دانش آموزان شرکت کننده در مسابقات قران و عترت استفاده کرد. همچنین کاربست مهارت های هوش معنوی در بهبود هیجانات تحصیلی و فرآیندهای خود تنظیمی یادگیری در دانش آموزان شرکت کننده در مسابقات قران و عترت  اثر بخش است.