چیستی و نفی عمومیت شفابخشی عسل بر اساس آیه 69 سوره نحل در تفاسیر مشهور فریقین

بشر برای دستیابی به سعادت، شایسته است که در سلامت روحانی و جسمانی باشد، لذا ضروری است که به غذای روح و جسم عنایت نماید. خداوند متعال از میان مواد غذایی، عسل را در قرآن کریم مورد تاکید قرار داده اند. بشریت به درستی از چیستی عسل در کلام وحی آگاه نیست. عسل در بیان قرآن بر اساس آیه 69 سوره نحل، دارای خاصیت شفابخشی می باشد، اما جهت برخی افراد این ویژگی جاری نیست. نداشتن آگاهی از آنکه عسل شفابخش عموم اقشار نیست، موجب ایجاد عارضه در برخی افراد جامعه می شود. در این پژوهش به چیستی عسل و چرایی عدم شفابخشی عمومی عسل پرداخته می شود و بررسی تخصصی «عسل» در قرآن با رویکرد تفاسیر معروف نزد شیعه و اهل سنت، به روش توصیفی و شیوه گردآوری کتابخانه ای صورت می گیرد. بنا بر بیان وحی چیستی عسل شفابخشی  آن می باشد و به جهت آنکه در عصر کنونی بشریت دچار امراض متعدد شده است، شایسته است عسل در رژیم غذایی جامعه اسلامی نهادینه شود. «عسل» با وجود شفابخشی عمومی که برای آن بیان شده است، اما بر اساس نظریات مفسرین برای برخی طبایع بشری مناسب نمی باشد، اگرچه اکثریت بشری از شفابخشی عسل می توانند بهره ببرند.