مقایسه اثربخشی آموزش تعامل والد-کودک، درمان مبتنی بر دل بستگی و آموزش مهارت خودتنظیمی بر مهارت اجتماعی کودکان پیش دبستانی

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش تعامل والد-کودک، درمان مبتنی بر دل بستگی و آموزش مهارت خودتنظیمی بر مهارت اجتماعی کودکان پیش دبستانی انجام شد.

در این پژوهش از شیوه تحقیق نیمه آزمایشی استفاده شده است که با طرح پیش آزمون - پس آزمون صورت می پذیرد. جامعه ی آماری شامل دانش آموزان پیش دبستانی شهر اسلام شهر در سال تحصیلی 99-1398 می باشد؛ که با شیوه ی نمونه گیری در دسترس 60 نفر انتخاب و در چهار گروه 15 نفره به صورت تصادفی جایگزین شد و سپس گروه های آزمون به مدت 2 ماه (10 جلسه ی 2 ساعتی) تحت آموزش های تعامل والد کودک، درمان مبتنی بر دل بستگی و آموزش مهارت خودتنظیمی قرار گرفت؛ و گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکرد. از پرسشنامه ی مهارت اجتماعی قبل و بعد از آموزش، استفاده گردید.

نتایج نشان داد نمرات افتراقی مهارت اجتماعی در گروه آموزش تعامل والد-کودک نسبت به گروه کنترل افزایش داشته و این افزایش معنا دار بوده است؛ اما دو گروه آموزش درمان مبتنی بر دل بستگی و مهارت خودتنظیمی نسبت به گروه کنترل تاثیر معناداری برافزایش مهارت اجتماعی کودکان پیش دبستانی نداشته است.

بنابراین درمان تعامل والد-کودک نسبت به درمان مبتنی بر دل بستگی و آموزش مهارت خودتنظیمی نقش موثرتری در بهبود مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی کودکان ایفا کند.