بازشناخت جایگاه سعودت و نحوست ایام در سبک زندگی اسلامی

در قرآن کریم و روایات معصومان (علیهم السلام) به مسعود و منحوس بودن برخی روزها و شب ها اشاره شده است. جبر انگاری در مبارک و یا نامیمون دانستن ایام، آثار مخربی بر روان و سبک زندگی انسان می گذارد. با توجه به عوارض فشارهای روانی برآمده از این اندیشه برای جامعه، در این مطالعه کاربست مفهوم سعد و نحس در آیات و روایات مورد بررسی قرار گرفت.

این مطالعه توصیفی_ تحلیلی از محل بررسی آیات 16 سوره مبارکه فصلت، 19 قمر، 3 دخان و 35 رحمن در تفاسیر معتبر شیعه به ویژه تفسیر المیزان علامه طباطبایی و نیز مراجعه به منابع روایی و متون فلسفی و کلامی انجام شد.

رابطه معناداری بین انگاره جبر و اختیار با سلامت روانی و سبک زندگی برقرار است. همچنین رابطه معکوس بین مفهوم صحیح برآمده از آیات قرآن و روایات معصومین (علیهم السلام) در مساله سعودت و نحوست ایام با اختلال ناامیدی و افسردگی وجود دارد.

پس از بررسی کاربرد سعد و نحس در آیات و روایات می توان چنین بیان کرد که سعد و نحس بودن مربوط به خود روزگار نیست. بلکه می توان دو صورت را برای مسعود یا منحوس بودن روزگار بیان کرد: نخست، آن نشان از اعمال و اتفاقاتی است که در روزگاری خاص اتفاق افتاده و سبب مبارک و نامبارک شدن آن شده است. به این معنا که در هر روز و شبی که نافرمانی از دستورات الهی صورت پذیرفته باشد آن روز یا شب نحس خواهد بود و اگر اطاعتی از دستور الهی انجام پذیرد آن روز یا شب مبارک و سعد می شود. دوم، هر فرد به نسبت اتفاقی که در روز یا شبی خاص برای او پیش می آید آن روز یا شب برای آن فرد سعد یا نحس است. به این معنا که اگر عذاب الهی بر او نازل شود نحس و اگر رحمت الهی نازل شود سعد خواهد بود. بنابراین برخی از اشارات به سعد یا نحس بودن روزگار جنبه تربیتی دارد و برای توجه داشتن انسان ها و عبرت گیری از حوادث گذشته است.