رابطه مشکلات رفتاری و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان آهسته گام با کیفیت زندگی مادران آنها: نقش میانجی هشیاری در لحظه ها

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مشکلات رفتاری و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان آهسته گام با کیفیت زندگی مادران آنها از طریق نقش میانجی هشیاری در لحظه ها انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی در قالب مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش شامل همه دانش آموزان آهسته گام دوره ابتدایی ساکن استان گلستان و مادران آنها در سال تحصیلی 99-1398 بود که به شیوه نمونه گیری خوشه ای 298 دانش آموز (از 878 دانش آموز) مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه مشکلات رفتاری کودکان راتر (1967)، مقیاس مهارتهای اجتماعی ماتسون و همکاران (1983)، پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی بایر و همکاران (2006) و پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1998). داده ها با آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت معناداری میان مهارتهای اجتماعی و هشیاری در لحظه ها با کیفیت زندگی وجود دارد. همچنین همبستگی منفی معناداری میان مشکلات رفتاری با کیفیت زندگی وجود دارد. همچنین نقش میانجی هشیاری در لحظه ها در رابطه مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری با کیفیت زندگی مورد تایید قرار گرفت (0/01>P). براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که افزایش مهارتهای اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان و ارتقای هشیاری در لحظه های مادران دانش آموزان آهسته گام می تواند سبب بهبود کیفیت زندگی مادران شود.