اثرات اکسترود کردن آرد بلوط ایرانی (Quercus brantii) در شرایط دمایی و رطوبتی مختلف بر شاخص های بیوشیمیایی، ترکیبات فنولی و قابلیت هضم در کپور معمولی (Cyprinus carpio)

از فرآیند اکستروژن به طور گسترده در فرآوری مواد غذایی استفاده می شود. این فرآیند بر ترکیبات ضد تغذیه ای موجود در مواد اولیه غذایی و قابلیت هضم آنها موثر است. آرد بلوط با ذرات به قطر کمتر از 250 میکرون در تیمار های 1 ، 2 و 3 به ترتیب با آب معمولی به میزان 200 ، 100 و 200 میلی لیتر به ازای هر کیلو گرم آرد به حالت خمیر در آمد و سپس  توسط اکسترودر تک محوره به ترتیب در دمای 135، 135 و C° 100 اکسترود شد. تیمار 4 (شاهد) در شرایط تهیه خمیر و سپس اکستروژن قرار نگرفت. اکسترود کردن اثر معنی داری بر محتوای خاکستر و ترکیبات فنولی غیر تاننی آرد بلوط نداشت (05/0<p)، اما به طور معنی دار سبب کاهش محتوای پروتیین خام، چربی خام، کل ترکیبات فنولی و تانن های متراکم و افزایش قابلیت هضم کربوهیدرات و پروتیین آن شد (05/0>p). در تیمارهای اکسترود شده تفاوت معنی داری از لحاظ میزان پروتیین خام، چربی خام، خاکستر، کل ترکیبات فنولی، ترکیبات فنولی غیرتاننی و تانن های متراکم وجود نداشت. به طور معنی دار بالاترین قابلیت هضم کربوهیدرات در تیمارهای 1 و 2 و بالاترین قابلیت هضم پروتیین در تیمار 2 مشاهده شد (05/0>p). در مجموع تیمار 2 (دمای C° 135 و رطوبت 100 میلی لیتر آب به ازای هر کیلوگرم آرد) بهترین تیمار برای اکسترود کردن آرد بلوط برای کپور معمولی شناخته شد.