ترکیب کانی شناسی تپه های ماسه ای استان خوزستان، ایران

تپه های ماسه بیش از نیم میلیون هکتار از استان خوزستان در ایران را پوشش می دهد. این مناطق تهدیدی جدی برای اراضی کشاورزی، ساختمانها و تاسیسات صنعتی هستند. شناخت ویژگیهای این مناطق کمک زیادی به مدیریت آنها میکند. این تحقیق به منظور تعیین ویژگی های تپه های ماسه ای استان خوزستان و مدیریت آنها انجام شد.  نتایج نشان داد ویژگیهای دینامیک این تپه ها مثل شوری بسته به موقعیت و جهت بادهای غالب متفاوت است. با وحود این، ماده الی، ظرفیت تبادل کاتیونی و پ هاش تقریبا مشابه بودند. پتاسیم محلول با میزان شوری رابطه معکوسی داشت. در نواحی غربی کانی های کربناتی کلسیت و دولومیت و سیلیکاتی کوارتز، کایولینیت، کلریت، ایلیت غالب و کانی های اسمکتیت، پالی گورسکیت و ورمیکولیت در مرتبه بعدی قرار داشتند. بخش های جنوب شرقی نیز دارای ترکیب کانی های مشابهی بودند ولی میزان نسبی این کانی ها بخصوص پالی گورسکیت تفاوت داشت. کانی های اسمکتیت، پالی گورسکیت و سپیولیت در مبادی ورود بادهای غالب، زیاد و در بخش های درونی کمتر بودند. سپیولیت فقط در جنوب شرقی مشاهده شد که به منشاء خاک های گچی مناطق مجاور مربوط می شد.ترکیب مشابهی از این کانی ها و نسبت آنها در قسمت های عمیق تر نیز دیده شد. تشابه کانی های تپه های ماسه ای نشان می دهد که منشا یکسانی دارند و شباهت آنها با ترکیب کانی های خاک در دشت های خوزستان نشان می دهد که این ماسه ها از فرسایش بادی دشت در دوره های مختلف خشکی به وجود آمده اند.