مطالعه تطبیقی حق بر شیردهی و بر تغذیه با شیرمادر

شیردهی، رابطه ای دوسویه میان مادر و کودک است که ازیک طرف حقی برای مادر جهت تغذیه فرزند با شیر مادر ایجاد می کند و از سوی دیگر از جمله حقوق کودک است که متضمن مصالح عالی بهداشت وی و از منشعبات حق بنیادین کودک بر تغذیه است. بر این اساس لازم است از سوی دولت ها و جامعه محترم شمرده شود. البته مسیله چارچوب حدود وثغور حقوق و آزادی های طفل و مادر نیازمند تبیین است. اینکه آیا حقی به عنوان تغذیه با شیر مادر برای کودک وجود دارد؟ آیا شیردهی به طفل برای مادر حق است یا تکلیف و آیا می توان مادر را از شیردهی به فرزند خویش منع یا او را به این امر مکلف نمود؟ آیا  سنخ دیگری از حق در رابطه عمودی میان دولت و شهروند در این خصوص وجود دارد.  این سوالات در مورد حقوق مرتبط با شیردهی و پاسخ دهی به آن ها مستلزم  بررسی نقش دولت ها در حمایت از تغذیه با شیر مادر و وضع مقرره های حمایتی و استخدام ابزارهای تشویقی و نیز بررسی مقرره های حقوق خانواده در قالب نهادهای مرتبط است. نتایج این مطالعه که به بررسی تطبیقی نقش دولت در اسناد بین المللی و حقوق ایران و بررسی تطبیقی حق و تکلیف شیردهی در فقه امامیه و عامه و نیز  نظام حقوق ایران و سایر کشورهای اسلامی پرداخته، نشان می دهد حقوق و آزادی های بنیادین مادر، بر حق عادی کودک بر تغذیه با شیر مادر مقدم است، با این حال دولت ها مکلف به رفع موانع در حوزه شیردهی می باشند.