موانع سیاسی داخلی تحقق وحدت اسلامی در پاکستان از سال (1977تا 2020)

برنامه اسلامی سازی ضیاء الحق و استفاده ابزاری از گروه های افراطی در جنگ افغانستان در اواخر دهه 1980م، نقطه آغاز درگیری های سنی و شیعه در پاکستان به شمار می رود. در نتیجه این سیاست ها، فرقه گرایی افراطی در این کشور گسترش یافت و اقدامات سیاستمداران و نظامیان، وحدت سنی و شیعه را به شدت متاثر ساخت و موانع بسیاری در مسیر تحقق آن ایجاد نمود.پژوهش حاضر، با روش و رویکرد تاریخی در صدد بررسی موانع سیاسی تحقق وحدت در پاکستان است. شناخت این موانع می تواند پیروان فرق اسلامی را با اراده های سیاسی پشت صحنه و تفرقه افکنی ها آگاه ساخته و آنان را از فرقه گرایی افراطی بازداشته و به سوی وحدت سوق دهد.یافته های پژوهش نشان می دهد که موانع سیاسی متعددی در راه تحقق وحدت اسلامی وجود دارد. مهم ترین این موانع، عبارت اند از: استفاده ابزاری از مذهب برای اهداف سیاسی، هویت سازی فرقه ای،پشتیبانی مالی و نظامی از گروه های افراطی،گسترش بی رویه مدارس دینی و عدم نظارت بر آن، سوء مدیریت در مهاجران افغانی.