بررسی ارتباط سبک رهبری مربیان ورزشی با نگاهداشت ورزشکاران حرفه ای

سبک های رهبری که مربیان به کار می برند، جایگاه ویژه ای در شناسایی و نگاهداشت ورزشکاران ایفا می کند. هدف این تحقیق را بررسی ارتباط بین سبک های رهبری مربیان با نگاهداشت ورزشکاران می باشد.

روش شناسی: 

روش این تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه آماری این تحقیق را 248 نفر از ورزشکاران مرد تیمی منتخب فوتبال لیگ برتر تشکیل داد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش چالدوری و صالح 1980استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از تکنیکهای آمار توصیفی و همچنین آمار استنباطی  آزمون کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تعقیبی شفه و خط رگرسیون  توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

بر اساس نتایج آزمون رگرسیون با توجه به سطح معناداری سبکهای رهبری فقط سه سبک رهبری دلسوزانه، مشاورهای، مشارکتی به دلیل اینکه در سطح معناداری کمتر از 0/05 قرار دارند، معنادار هستند یعنی بر میزان اثربخشی نگاهداشت حرفه ای ورزشکاران تاثیرگذار هستند. بر اساس نتایج فوق مشخص میشود سبک رهبری مشارکتی به دلیل داشتن بالاترین مقدار β یعنی 0/590 بیشترین تاثیر را بر اثربخشی نگاهداشت ورزشکاران خواهد داشت. سبک رهبری آمرانه به دلیل اینکه در سطح معناداری بالاتر از 0/05 قرار دارد بر اثربخشی نگاهداشت ورزشکاران حرفه ای تاثیرگذار نیست.