شناسایی چهارچوب نظری رویکردهای ساختاری و نهادی مدیریت بحران اجتماع محور با استفاده از روش فراترکیب
در عصر جدید بحران های مختلف بر عرصه زندگی جوامع سایه افکنده است. در حقیقت، امروزه هیچ جامعه ای نمیتواند مصون از بحران و پیامدهای کوتاه و بلندمدت آن باشد. مدیریت خطر بحران اجتماعمحور تحت عنوان روشی جدید در مدیریت بحران باهدف مشارکت تمام افراد جامعه به کار میرود و یکی از رویکردهای نوین در عرصه مخاطرات میباشد. در این نگرش کاهش خطر بحران یک هدف است و راهبرد اصلی آن ارتقا ظرفیتها و منابع گروه های آسیبپذیر اجتماع و کاهش آسیب پذیری آنها در مقابله با بحرانهای آینده میباشد. رویکردهای فرعی مدیریت بحران اجتماعمحور؛ شامل رویکرد ساختاری و رویکرد نهادی میباشد. رویکرد ساختاری به ساختارهای اجتماعی - اقتصادی تاکید دارد و مدل برنامه ریزی آن حمایتی است. رویکرد نهادی بر اساس مفهوم تاب آوری شکل گرفته و مدل برنامه ریزی آن همیارانه میباشد. در این پژوهش، جهت یافتن، شناسایی و استخراج مولفه های اصلی مدیریت بحران اجتماع محور از روش تحلیل محتوای کیفی با رویکرد قیاسی و با بهره یری از روش فراترکیب از طریق مطالعات کتابخانهای استفاده شده است و هدف از آن دسته بندی مولفه ها و عوامل رویکردهای فرعی مدیریت بحران اجتماع محور تحت عنوان رویکرد ساختاری و رویکرد نهادی میباشد. برای این منظور، مولفه ها و عوامل رویکردهای فرعی مدیریت بحران اجتماع محور شناسایی شده و سپس توسط نرم افزار MAXQDA طبقه بندی گردیده است. جامعه آماری تحقیق متشکل از مقالات علمی پژوهشی چاپ شده در پایگاه های داده، نشریه های داخلی و خارجی مرتبط با موضوع پژوهش، از سال 2000 تا 2020 میباشد. بر اساس نتایج مجموعا 569 کد در محیط نرمافزار شناسایی شد که از آن تعداد 324 کد مربوط به مولفه های رویکرد ساختاری و 245 کد مربوط به مولفه های رویکرد نهادی مدیریت بحران اجتماع محور میباشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.