سقط جنین از منظر فقه و حقوق در پرتو قاعده عسر و حرج

سقط جنین از موضوعاتی است که علاوه بر ابعاد پزشکی و اخلاقی از منظر فقه و حقوقی نیز محل بحث و اختلاف نظر است. هدف مقاله بررسی سقط جنین از منظر فقه و حقوق در پرتو قاعده عسر و حرج است.

مقاله مورد اشاره توصیفی تحلیلی بوده و از روش کتابخانه ای استفاده شده است.

ملاحظات اخلاقی:

 در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

از منظر فقه، حیات جنین به دو دوره قبل و بعد از ولوج روج قابل تقسیم است. سقط جنین بعد از ولوج روح جایز نیست، اما سقط جنین قبل از ولوج رو تحت شرایطی جایز است. در حقوق موضوعه نیز به تبع فقه، همین دیدگاه حاکم است. از منظر فقه و حقوق در صورت وجود جنین ناقص الخلقه و خطر برای سلامتی مادر و همچنین دشواری شدید برای وی، می توان با توسل به قاعده عسر و حرج، قایل به جواز سقط جنین شد، البته در حقوق ایران با تصویب قانون حمایت از جوانی جمعیت، توسل به قاعده لاحرج در جواز سقط جنین به خاطر نقص جنین و خطر سلامتی مادر، بسیار دشوار شده است.

لازم است قانونگذار رویکرد و تفسیر موسع تری از قاعده عسر و حرج داشته و مانع از تولد نوزادان معلول شود که شرایط بسیار دشواری برای والدین ایجاد می کنند. همچنین نسبت به دشواری هایی که سلامتی مادر را تهدید می کند، رویکرد واقع نگرانه تری اتخاذ گردد، به نحوی که این امر تحت تاثیر سیاست های افزایش جمعیت کاملا محدود نگردد.