اثرات استفاده از لیزوفسفولیپید در جیره بر عملکرد، شاخص های لاشه، قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه های خونی و ایمنی در جوجه های گوشتی تغذیه شده با سطوح مختلف ترئونین

استفاده از لیزوفسفولیپید در جیره جوجه های گوشتی به ویژه در دوره آغازین می تواند بخشی از مشکلات مربوط به هضم چربی را در پرنده مرتفع سازد. از طرفی، با توجه به نقش تعیین کننده ی تریونین در شکل گیری ساختار جذبی در روده، این پژوهش در جهت تعیین اثرات استفاده از لیزوفسفولیپید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی و ایمنی در جوجه های گوشتی تغذیه شده با سطوح مختلف اسید آمینه تریونین انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در 8 تیمار و 5 تکرار و در یک دوره 35 روزه استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی در قالب آرایش فاکتوریل 4 × 2 شامل دو سطح استفاده از لیزوفسفولیپید در جیره (صفر و 1/0 درصد) و چهار سطح اسید آمینه تریونین (100، 105، 110 و 115 درصد احتیاجات) بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که در طی دوره 35 روزه این آزمایش، افزایش وزن بدن  و ضریب تبدیل غذایی  در جوجه های گوشتی تغذیه شده با مکمل لیزوفسفولیپید بهبود یافت (05/0 p <). علاوه بر این، استفاده از سطوح بالاتر از 100 درصد احتیاجات تریونین، ضریب تبدیل غذایی را بهبود بخشید (05/0 > p). از طرفی، استفاده از سطوح بالاتر از 100 درصد احتیاجات تریونین و نیز مکمل لیزوفسفولیپید در جیره سبب افزایش قابلیت هضم پروتیین خام و چربی خام در جوجه های گوشتی شد (05/0 > p). استفاده از مکمل لیزوفسفولیپید سبب افزایش مقدار گلوکز سرم شد (05/0 > p). در حالی که سطح 105 درصد تریونین جیره سبب کاهش معنی دار غلظت سرمی تری گلیسرید شد (05/0 > p). بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از مکمل لیزوفسفولیپید و سطوح بالاتر از 100 درصد احتیاجات تریونین در جیره جوجه های گوشتی سبب افزایش عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه های گوشتی شد.