اثربخشی مشاوره گروهی شادمانی فوردایس بر فرسودگی شغلی بهورزان

فرسودگی شغلی محصول فشار روانی طولانی‏مدت در محل کار است. علایم آن زمانی آشکار می گردد که توانایی های فرد برای تقاضاهای محیط کار کافی نباشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش شادمانی فوردایس بر فرسودگی شغلی بهورزان انجام شده است. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی و در دو گروه آزمایش و کنترل با پیش آزمون-پس آزمون صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بهورزان شهرستان کیار بود. نمونه آماری 28 نفر انتخاب شد که از این تعداد به تصادف 14 نفر در گروه آزمایش و 14 نفر در گروه کنترل جای گرفتند. پیش آزمون پرسش نامه فرسودگی شغلی مسلش با سه خرده آزمون خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و احساس موفقیت فرد اجرا و سپس 8 جلسه 60 دقیقه ای گروه آزمایش به صورت گروهی فعالیت کردند. جهت بررسی کاهش فرسودگی شغلی پس آزمون استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که تفاوت بین گروه کنترل و آزمایش در متغیر خستگی عاطفی (F=6/17, P<0/05) معنادار بود. چنین استنباط می شود که مشاوره گروهی به شیوه شادمانی فوردایس توانسته است به تعدیل خستگی عاطفی بهورزان بینجامد و تنها بر بعد فرسودگی اثر گذار بوده است. این مداخله بر مسخ شخصیت و افزایش کارایی اثری نگذاشته است.