بررسی تجربی تاثیر بهبوددهنده های سیکلوهگزان و 1و3 دی اکسالان بر شرایط ترمودینامیکی تشکیل هیدرات دی اکسید کربن

افزایش تقاضای روز افزون انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای، روش های مختلف تامین انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را مطرح کرده است. هیدرات گازی یکی از روش های مورد استفاده برای کاهش گازهای گلخانه ای است. در این پژوهش به منظور کاهش هزینه ها و بهبود شرایط ترمودینامیکی (افزایش دمای تعادلی و کاهش فشار تعادلی) از دو بهبود دهنده ی سیکلوهگزان و 1و3 دی اکسالان استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از سیکلوهگزان باعث بهبود شرایط ترمودینامیکی و افزایش 2 درجه کلوین دمای تعادلی شد. همچنین استفاده از 1و3 دی اکسالان در غلظت های wt% 4/6 و 2/10 دمای تعادلی را به میزان 5/3 و 5 درجه کلوین افزایش داده است. از سوی دیگر در فشارهای پایین (15 تا 20 بار) استفاده هم زمان از سیکلوهگزان و 1و3 دی-اکسالان با غلظت های wt% 1/4، 4/6 و 2/10 دمای تعادلی را به ترتیب 5/2، 3 و 4 درجه کلوین افزایش داده و در فشارهای بالا (30 تا 35 بار) افزایش دمای تعادلی به ترتیب 1، 5/2 و 3 درجه کلوین بود.